Termoizolacje

Są to płyty izolacyjne formowane próżniowo z wodnych zawiesin z włókien ceramicznych i spoiw organicznych. Znajdują zastosowanie w piecach hutniczych, jako wykładziny wózków piecowych, osłony ogniowe i jako wypełnienie szczelin dylatacyjnych.

Są to tektury wykonane z włókien glinokrzemianowych z dodatkiem włókien organicznych. Stosowane są jako izolacja cieplna oraz jako uszczelnienia statyczne przed gazami inertnymi do ciśnienia 3 bar.

Mata ceramiczna dostępna jest w rolkach. Długość pasa wynosi 7320 mm, a jego grubość 25 mm.

Włókna ceramiczne są wytwarzane ze stopionych tlenków krzemu i glinu w procesie wirowania. Otrzymuje się białe, skręcone włókna o wysokiej odporności na temperaturę, niskiej przewodności cieplnej i dobrej odporności chemicznej. Posiadają one doskonałą wytrzymałość na nagłe wahania temperatury. Ponieważ czyste włókno ceramiczne nie pozwala się przerabiać na wyroby tekstylne, muszą być dodawane włókna organiczne dla umożliwienia przędzenia. W wyrobach tych część organiczna wynosi ok 15% (wypala się przy pierwszym ogrzaniu i stąd nieuniknione straty żarzenia).

Dodatkowo materiały tekstylne są wzmacniane dratwą z nici szklanych lub drutem ze stali chromowej. Maksymalna odporność na temperaturę wyrobów z nicią szklaną wynosi ok 550°C, a wyroby z drutem za stali chromowej mogą być stosowane do ok. 1000°C. Przy czym należy uwzględnić wpływ medium i obciążeń mechanicznych materiału. Odporność termiczna wyrobów bez rdzenia takich jak wełna, maty czy papier wynosi w zależności od wersji: 1260°C do 1430°C dla włókien glinokrzemianowych lub 1600°C dla włókien polikrystalicznych (mulit i korund). Wyroby te są odporne na wodę, oleje, tłuszcze, ciekłe metale i większość kwasów.

Cechami szczególnymi tkanin wykonanych z włókien ceramicznych są: odporność na ciągłe obciążenie temperaturą nawet do 1600°C, bardzo dobre właściwości termoizolacyjne, niski ciężar, elastyczność, odporność na wstrząsy cieplne, bardzo dobre właściwości elektroizolacyjne.